Bana göre iklim koşulları, uluslararası ticari kurallar, lojistik vb gibi konular yüzünden tarımın yeniden, yeni duruma göre yerelde masaya yatırılmasını zorunlu kılıyor.
Tarımın sorunlarının çözümünün de ürün bazında kümelerle mümkündür, diyorum.
Bunun için.
Büyükşehir belediyeleri, şemsiyesi altında, Tarım Aş kurulmalı.
Kümeler bu şemsiye altında toplanmalı.
Geçmişte, Türkiye’de, 2000’li yılların başında bir, iki küme kuruldu.
İzmir’de, organik üzüm kümesi bunlardan biri idi.
Küme içinde, üretici dışında her kurum var.
Üreticiler yoktu.
Ve gelişmedi.
Dünyada ise tarım kümelerinin merkezinde üreticiler bulunuyor.
Benim önerim.
İl belediyelerin tarım A.Ş.’leri.
Bir üst küme organizasyonu olmalı. Konu hakkında söyleyecek sözü olan Üretici temsilcileri, Üniversiteler, ARGE kurumları, ziraat mühendisleri ve veteriner oda temsilcileri, sektörde iç ve dış ticaret temsilcileri, sektöre girdi üretenler temsil edilmeli.
Bu küme, ürün bazında kümeler, hatta köy yerleşim özelinde, alt kümeler kurmalı.
Ürün düzeyinde önce yerel yeterliliği gözeterek.
Topraktan başlayarak, verimlik ve kalite hedefleyerek, ürün desenini,
Gübreyi (organik atıklardan kompost)
Fidanı, zirai ilaç ve makinaları, üretilen ürünlerin, iç ve dış ticaretinde rekabet gücünü artıracak gıda teknolojilerini, stoklanabilecek ürünlerin(kuru üzüm, pamuk, mısır, buğday vb) oluşturulan stok kurumunu.
Yaş sebze ve meyvelerin soğuk zincirini, soğuk hava ve iklimlendirilmiş paketleme tesislerini kurarak.
Üreticilerden, tüketicilere direk ürün akışını sağlamak görevini yerine getirmelidir.
Dünyada gıda ve yaş sebze ve meyvenin üretici, tüketici arasındaki el 2 bilemedin 3.
Bizde ise 5-7 elden geçerek tüketiciye ulaşıyor.
Hal sistemi tam bir felaket. Bu sistem masaya yatırılmalı.
Manisa’nın örnek alacağı iki küme örneği veriyorum.
1- Avustralya üzüm kümesi.
110 bin ton kuru üzüm üretiyorlardı.
300 milyon dolarlık ihracatları vardı.
İran ve Türkiye kuru üzüm fiyat baskısına çözüm aramak için kuruluyor 1995 ilerde.
Arge, inavasyon yapıyor.
Yıl 2000’lerin başına geldiklerinde, aynı bağ alanlarından, geliştirdikleri soğutmalı krom kazanlarda fermantasyon ile elde edilen, aynı yıl içinde tüketilen şarap tan, 2.8 milyar dolarlık.
Kültürel tedbirlerle elde edilen 18+ yaş üzümden 2 milyar dolar ihracat geliri elde ediyorlar.
Amerika Birleşik Devletleri, Kaliforniya şarap kümesi.
ABD üzüm hasadının yüzde 92 bu bölgeden alınır.
Bütün üreticiler sözleşmeli olarak bu kümeye üretim yapıyor.
Üzüm üreticiler birliğine bağlı bir stok kurumu vardır. Üretilen tüm kuru üzüm bu stok kurumundan dolaşıma giriyor.
Üretim fazlaysa, bu kurul stratejik stok olarak ürünün bir kısmını, iç ve dış piyasaya vermiyor.
Fiyat istikrarı sağlıyor.
Şarap kümesi, dünyada 4. Büyük şarap ihracatçısı olması yanında,
Şarap kümesi, iç ve dış turizm aktivitelerinden, kendi içinden turizm kümesi çıkarmış.
Manisa’ya çok yakın, üzüm üreten iki bölge ve iki küme başarısı.
Her İlin ürün desenine göre bu farklılık gösterilebilir ama temel amaç,
İl düzeyinde, Büyük Şehir belediyelerinin, ürün kümelerini kurmasıdır.
Çok ham ve kısa olarak ifade ediyorum.
Söyleyecek sözü, eleştirisi olan arkadaşların bu konu veya başka önerilerini hep beraber beyin fırtınasına tutmak için bekliyorum.
