Bugüne kadar hep geçmişten hikayeler, unutulmayan yardımlar, iyiliklerle ilgili hatıraları yazdım ya... Şimdi günümüzden, birkaç iyilik örneği. Ocak ayının ortalarında yarı yıl tatili için Trabzon'dan Manisa'ya sabaha karşı gelen iki öğrenci yolda üç gençle karşılaştılar. Gençler öğrencilere, Manisa'ya askerlik için geldiklerini, İzmir'den Manisa'ya gelinceye kadar yol boyunca esnaf ve taksiciler tarafından aldatıldıklarını, kısıtlı harçlıklarının tükendiğini, açık bir kahvede sabahlamak istediklerini, Manisa'yı bilmedikleri için yardım istediler. Öğrenciler, henüz çok toy olan askerleri Lale Meydanı’ndaki açık bir pastaneye götürüp, pastane kasasına para ödeyip askerlere ne isterlerse yedirip içirmelerini söyleyip askerlerle vedalaşıp evlerine gittiler. 

Hesap ödemek için kasaya giden askerlerin hesaplarının ödendiğini öğrenince, hayret ve minnetle birbirlerine bakıp; “Manisalılar candır...” demeleri ne kadar güzel bir ifade... 
Öğrenci yurdunda çalışan bir hanım, aylardır haşır neşir olduğu öğrencileri artık iyice tanımıştır. Öğrencilerden birinin durumu pek iyi değildi. Çocuk maddi zorluklar içinde okumak için adeta çırpınıyordu. Gerekli kitapları maddi imkansızlıklar yüzünden alamamıştı. Arkadaşım öğrenciyle konuşup durumunu öğrenince ihtiyacı olan kitapları alıp, güzel bir hediye paketi yaptırıp önce güzel bir yemek, sonra da kitapları hediye etti... Böyle küçük, ancak güzel yardımlarla insanların yüreğine bugün bile dokunabilmek ne güzel. Manisalılar candır...