Manisa’nın Cadde ve Sokaklarına isimleri verilen kişilerin çoğunun vatandaşlarımız tarafından tanınmadığını tespit etmiştik. Bu sebeple önceki yazımızda;  ‘’ Seyfettin Bey ‘’ caddesine ismi verilen Seyfettin Çalbatur kimdir, kısaca anlatmaya çalışmıştık.
Bu yazımızda da Ulupark’ın altından, Yarhasanlar Cami’sinin yanında, Manisa Lisesi’ne kadar uzanan bulvara adı verilen İbrahim Gökçen’den bahsetmek istiyorum.  Tarihçi, yazar, ressam kişiliği ile İbrahim Gökçen, Manisa kültür hayatına bir dönem büyük katkılar veren bir kişiliktir. 1937 -1957 yılları arasında Manisa’da öğretmenlik yapar. Bu dönem de ülke ve Manisa tarihine Çağatay Uluçay ile verdikleri fayda bir üniversite gibidir. “Manisa Tarihi”, “Manisa Tarihinde Vakıflar”, “16 y.y da Saruhan da Yörük”, “Türkmenler” isimli kitapları bugün de üniversitelerde el kitabı gibi faydalanılan kitaplardandır. 
 İbrahim Gökçen hocanın ayrı bir özelliği aynı zamanda ressam olmasıdır.  Yaptığı yüze yakın resim değişik alanlarda sergilenmiş, bazıları müzayedelerde satılır olmuştur.  Akıllarda kalan önemli resimlerinden biride Manisalı küçük kız ve üzüm resmidir. Bu resim dönemin 100 liralık paranın arka yüzünde uzun zaman kullanılmıştır.
Maalesef, üniversitemiz İbrahim Gökçen’in kitaplarından faydalanılmasına rağmen onun hayatı ile ilgili çalışmalarda bulunmamıştır. Manisa’dan tayini 1957 yılında İstanbul’a çıkarılmıştır. Bilgi ve becerisinden devletimiz uzun zaman orada da faydalanmıştır. Topkapı Sarayı’nın düzenlenmesinde büyük katkıları olmuştur. Ruhu şad olsun.

GEDİZ KAVŞAĞI VE TÜNEL
Manisa merkezinin en önemli sorunlarından biri, Gediz köprüsü civarında yapılması gereken kavşaktır.  Çevre yoluna kavşak ile bağlanılmayan ender şehirlerden biriyiz, belki de bu konuda tekiz.  Karayolları Müdürlüğü yaklaşık 15 yıldır buraya yonca şeklinde bir kavşak projesinden bahseder fakat bırakın yapmayı, kamulaştırma görüşmelerinin hala başlamadığını duyuyoruz.   İzmir istikametinden gelip çevre yoluna giren vatandaşın, çevre yolundan çıkması için en az 10 ışık beklemesi gerekmektedir.  İstanbul istikametinden gelen kişilerin sıkıntısı, tatil günleri özellikle de bayramlarda daha da kötü olmaktadır.  Saruhanlı ’da oturan bir tanıdık şunu söylemekte: ‘’ Pazar günleri Manisa’ya gelmek istemiyorum. Işıklarda beklemekten yoruluyorum.’’
Büyükşehir Belediyesi;  Turgutlu, Salihli, Ahmetli, Alaşehir, Sarıgöl, Saruhanlı girişlerindeki kavşakları yapmak için uzun uğraşlar verdi. Bırakın ayları, yılları geçen zaman içinde karayollarına gidip gelen projelerle zorla izin aldı. İhale safhası başladı.  Turgutlu kavşağı yer teslimi yapıldı.   Karayolları tarafından yapılması planlanan Gediz köprüsü kavşak projesi 10 yıldır hala başlamış değil.
Manisa, merkezin olmazsa olmazlarından biri de bu kavşaktır.  Bu kavşak en kısa sürede yapım planlamasının içine girmelidir.  Kavşak olmadığı için, ışıklarda yarım saat bekleyen vatandaşı, Sabuncu beli tüneli ile 2 dakika kazandırmak ayrıca tartışılacak bir konudur.

VATAN GAZETESİ, MANİSA İLAVESİ
Elime 23.07.1952 tarihine ait bir gazete ilavesi geçti.  Her satırını uzun uzun okudum. Çok değerlendirilecek yazılar varsa da ilgimi çeken ana başlıklardan bahsetmek istiyorum.
Manisa, Konya’dan sonra sahaca en büyük ikinci vilayetimizdir. Bu başlık altında bir yazı anlatılıyor.  Gerçi Eşme ilçesi bugün ilimiz sınırlarında değilse de ben yüzölçümünün ikinci sırada olduğunu sanmıyorum. Günümüzde Manisa 13.339 km ile illerin büyüklüğünde 17. sıradadır.
Ziraat Bankasının bir reklamı; 650 lira mevduata verilen çekiliş numarası ile 14 ev ve değişik ikramiyeler dağıtımını anlatıyor. Bankalara para yatırılmasını teşvik için hesaplara verilen numaralarla piyango çekilişi. Bu tip bir uygulamayı daha sonraki yıllarda ben hatırlıyor gibiyim. Manisa, Salihli, Akhisar olmak üzere ilimizde o yıllarda Ziraat Bankasının sadece 3 şubesi bulunmaktadır. Diğer ilçelerde ajanslar üzerinden hizmet veriliyormuş.
Manisa ve o günkü ilçelerinin isimleri ve nüfusları:
Manisa  35 019 ,  Akhisar  23 579 , Alaşehir 10 738  Demirci  6 501 ,  EŞME   3 033   ,   Gördes  3 870
Kırkağaç  9 000  , Kula   8 630   ,    Salihli  13 261
Soma   7 530    Turgutlu   25 139
O  yıllar da   Manisa’nın  köylerle beraber toplam nüfusu  519.314 olup  bunun  373.013 kişisi  köylerde yaşamaktadır. Bugün bu oran tamamen tersine dönmüş köy nüfusu % 20 düşmüştür. İmar konusunda da  en büyük sıkıntı hızla artan şehir nüfuslarıdır. 
1952 yılında  Manisa  T.B.M.M de  12 milletvekili ile temsil edilmektedir.  Bunlardan bazılarının isimleri  bugün bile  hafızalardadır. Hamdullah Suphi Tanrıöver , Kazım  Taşkent , Fevzi Lütfü Karaosmanoğlu, Samet Ağaoğlu  bunlardan bazılarıdır.