Ortaçağın en büyük seyyahı olarak bilinen Rıhletü İbn Battuta, 1332'de Anadolu seferine çıktığı yıllarda Manisa'yı da ziyaret etti. Anadolu'ya gezen dünyaca ünlü seyyah İbn-i Batuta'nın Şerif Paşa tarafından ''Seyahatname-i İbn-i Batuta '' adı ile Arapçadan Türkçeye çevrilen seyahatnamesinin 1333 - 1335'te yayınlanan birinci cildinin 337'nci sayfasında İbn-i Batuta 'nın Manisa'ya gelişinden söz ederken, Saruhan Bey'in o sırada uğradığı matemi Türkçe mealen şöyle anlatmıştır: "Bu şehre varışımız sıralarında Saruhan Bey'i birkaç ay evvel ölen oğlunun türbesinde bulduk. Kendisiyle ölenin annesi bayram gecesi ile sabahını türbede geçirdiler. Rahmetlinin cesedi tahnit edilerek (mumyalanarak) kalaylı demirle örtülü bir tabuta konulup, kokusu dışarı gitmek için üstü açık bir kubbeye asılmıştı. Daha sonra kubbenin damı yapılarak tabut yerde meydana ve giyecekleri de üze rine konulacak idi. Diğer meliklerin de (Hükümdar, Bey), böyle yaptığını gördüm." ESKİ TÜRKLERDE GELENEKTİ Eski Türklerde önemli cesetler yaklaşık bir ay havalandırmak suretiyle açık bırakılırdı. İbn-i Batuta, seyahatnamesinde yalnız Manisa'da değil diğer Anadolu Türk Beyliklerinde de benzer adete rastladığını yazmıştır. Bu geleneğin Osmanlı döneminde de kısmen devam ettiği söyleniyor.