İkisi de gıda mühendisi olan Derya Canikli Koç (40) ve Mehmet Koç (40) mutlu evliliklerini bir bebekle taçlandırmak istedi. Derya Koç’un gebe kalmasıyla büyük sevinç yaşayan çiftin bu sevinci anne adayında tansiyon sorunu çıkmasıyla gölgelendi. Halk arasında gebelik zehirlenmesi olarak bilinen, yüksek tansiyona bağlı olarak gelişen Preeklamsi tanısı koyulan Derya Koç, her hafta doktor kontrolüne gitti. Gebeliğinde 33 hafta 6 güne ulaşan Koç, idrarda protein değerinin yükselmesi üzerine doğum kararıyla hastaneye yattı. 50 günlük mücadele Derya Koç’un gebeliğinin yüksek riskli olması nedeniyle doğumunda hazır bulunduğunu belirten Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Uzmanı Dr. Abbasgulu Baghirov, bu süreci şöyle anlattı; "Preeklampsi hamilelik döneminin en risk oluşturan hastalıklarından biri. Hem annenin hem bebeğinin sağlığını tehdit ediyor. Bebeğin gelişimini etkiliyor. Nitekim bu durumdan dolayı bebeğin anne karnında büyüme kısıtlılığı yaşadığını ve düşük doğum kilosuyla doğacağını biliyorduk. O nedenle de doğum sırasında hazır bulundum. 18 Mart’ta sezaryenle gerçekleşen doğumun ardından da hemen bebeği Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde kuvöze yatırdık. Solunup sıkıntısı yaşıyordu, solunum desteğine bağladık. Hipoglisemi gelişti, şekerini ayarladık. Bir gün eksiğiyle 34 haftalık doğdu. Normalde anne karnında bu sorunları yaşamasaydı, 2 bin 500 gram ağırlığa ulaşmış olurdu ki yoğun bakıma hiç yatmayabilirdi; ama annesinde yüksek tansiyona bağlı gelişen Preeklamsi nedeniyle bin 50 gram ağırlığında, 34 cm. boyunda doğdu. 50. günün sonunda Ata Deniz bebeği anne ve babasına sağlıkla, ağırlığı 2 kilo 640 gram, boyu 45 santimetreye ulaşmış olarak teslim ettik. Aile evlatlarına kavuştu ve hasretleri bitti.” "Artık bebeğimiz bizimle, ailece çifte bayram yapıyoruz" Öte yandan duygularını anlatmaya Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Uzmanları Dr. Abbasgulu Baghirov, Dr. Anıl Chousein, Yenidoğan Yoğun Bakım Sorumlu hemşiresi Havva Gökduman ve diğer hemşirelere teşekkür ederek başlayan anne Koç şunları söyledi; “Atanın düşük kilolu doğacağını biliyorduk. Daha doğrusu gelişimiyle ilgili gerileme olduğunu biliyorduk. Dolayısıyla da her haftaki doktor randevusu hem çok heyecanlı hem de stresliydi; ama yine de her anını saniye saniye tekrar yaşarım. Çok güzeldi benim için, bir anne adayı için. Doğum konusunda da tedirgindim Ata’nın sağlığı ve benim sağlığım söz konusuydu. Preeklamsi geçiriyordum, kendim için de kaygılıydım. 51 günkü süreci anlatmak çok zor. Bebeğinizi görmüyorsunuz ve doktorla konuşacağınız anlar çok değerliydi. Hem Abbas hem Anıl Bey'le her gün görüşebildik. Telefonda, yüz yüze her türlü sorumuza cevap verdiler. Kent, güvendiğimiz bir hastane olduğu için bu konuda daha teslimiyetçiydik. Güvenli ellerde, yapılması, takip edilmesi gerekenlerin zaten kontrol altında olduğunu biliyorduk. Bizi en çok rahatlatan da buydu. Hissettiklerimize gelince; sanki bir ömür hasret kalacakmış gibi hissediyorsunuz; ama aynı anda da harika bir duygu, annesiniz. Kopmayan bir bağınız olduğunu hissediyorsunuz. Hiç bitmeyen bir kalp sızısı varmış gibi bir taraftan da. Gergin bir süreç hem gergin olmamanız gerektiği söyleniyor; ama durumun kendisi tamamen stresli bir durum. Karnıma ilk düştüğü andan itibaren neler neler öğretti, öğretmeye devam ediyor. Ben oğlumu ilk kez doğumun ardından ve taburcu olurken birkaç dakika görebildim. Eşim ise hiç görmedi. Pandemi nedeniyle yoğun bakıma ziyaretçi alınmadığı için tam 51 gün sonra bebeğimizi gördük, kucakladık. Bu anlatılır bir duygu değil. Artık bebeğimiz bizimle, ailece çifte bayram yapıyoruz.”