BİR ÇÖP HİKAYESİ

Abone Ol

Ben bazen düşünüyorum, neler kazandık, neler kaybettik diye…
Bugün çöp ve çöplük üzerine Büyükşehir olmanın getirdiği artıları incelemek istedim.

Manisa’nın, Büyükşehir sınırları içinde 1088 mahallesi vardır.  Bunlardan 800  üzerindeki yerleşim birimi  , geçmişte ,   köy  dediğimiz yerlerdi.   Geçmişte köylerde çöp toplanmıyor , muhtar  ya uygun bir yere döküyor  ya da köylümüz,  arazinin  bir yerin de imha ediyordu.
Beldelerin durumu bunlardan farklı değildi.  Büyükşehir olmadan Manisa ilinde 68  belde bulunmaktaydı.  Bu 68 Belediye Başkanı, 68 temizlik işleri müdürü demekti. Belde belediyemiz çöpleri beldelerinde toplamasına  topluyorlardı,  tamam da toplanan çöp ne oluyordu? Başkan veya meclis  tarafından uygun görülen beldenin,  bir yerine  çöpler  dökülüyordu.  Bu belde çöplüğü her geçen gün büyüyor ve etrafa hastalık saçıyordu. Bazı beldelerde çöplükten sızan sulu atıklar yer altı  su kaynaklarına yakın olduğu için beldeye hastalık saçıyordu.
İlçelerin de beldelerden farkı yoktu. İlçe belediyesinin daha çok çöp arabası, dolayısıyla daha çok çöpü vardı.  Dağ yığınlarını andıran çöplükler  etrafa  zarar vermeye devam ederken arada sırada biriken gazların patlamaları ile  kendilerinin,  gelecekte büyük tehlike olacağını haber veriyordu.  Manisa Belediyesi zamanında Turgut Özal Mahallesi’ndeki çöplükte çıkan yangınlar  ve patlamalar  hala hafızalarımızda kayıtlıdır.

Buraya kadar eskiyi  şöyle bir hatırlatmak istedim.  Büyükşehir olunca  ne mi oldu? Önce Manisa il merkezinin en batı ucunda Uzunburun’da  katı atık bertaraf tesisi ve düzenli depolama tesisi adı verilen  dev bir tesis yapıldı.   Bu tesis nasıl bir tesis derseniz,  tam bir çöp canavarı!  17 ilçeden toplanan çöpler oraya gelmesine rağmen daha yok mu diyen cinsinden.
Tamam da o ilçelerden çöpler buraya nasıl ulaşıyor?   Önce her ilçede  çöp araçların yanaşıp çöpleri rahat boşaltacağı,  çöp ara istasyonları ve rampaları  planlandı ve yapıldı.  Bu istasyonlara gelen çöpleri sıkıştırarak  toplayan,   tır  konteynerleri yerleştirildi. Bu konteynerlerde  sıkıştırılarak  doldurulan  çöpler  tırlarla  Uzunburun  tesislerine  getiriliyor.  Burada ekipler ve cihazlarla  dönüşüme  girebilecek, şişe, kağıt gibi maddeler çöpün içinden ayrıştırılarak  ekonomiye dönüşümleri sağlanıyor.  Kalan çöpün içinden yumuşak atık da dediğimiz yemek atıkları gibi çöpler ayrı bir yere toplanarak bunlardan gübre elde ediliyor. Geriye kalan sert maddeler ayrıştırılarak çimento  fabrikalarına verilip  ekonomiye katkısı sağlanıyor.

İçinden faydalı her maddesi alınmış  son atıklar lot adı verilen  büyük havuzlarda kontrollü  çürümeye terk ediliyor. Bunlardan da  ne mi elde ediliyor? Biriken metan gazından elektrik elde ediliyor.

Tesisin çalışmasını en basit şekilde anlatmaya çalıştım. İyi de   artık çöp dökülmese de 17 ilçede ki çöplüklerin hali ne olacak, derseniz, onlarında  rehabilitasyonları  başladı.  Önce Şehzadeler ilçemiz Turgut Özal Mahallesi’ndeki  ve Turgutlu ilçemizdeki  eski çöp alanları  dönüşüme uğruyor. Bu çöp alanları, kontrollü   bir şekil de yok edilirken  ayrıca elektrik elde ediliyor.  Eski Manisa çöplüğünden elde edilen elektrik,  Büyükşehir Belediyesine  gelir getirmeye başladı bile. Bu alanlar  birkaç yıl sonra  kullanılabilir, araziler haline  getirilecek, belki de kıymetli tarım arazisi olacaktır.

Büyükşehir olmanın  artılarından biridir çöp konusu , inşallah başka birkaç artısını da başka yazılar da yazarı .
Allah’a emanet olunuz.