Manisa'nın yazın ısıtıcısı, kışın soğutucusu olan; ancak dağa çıkınca, bu yaz sıcağında Manisa cayır cayır yanarken, serinliği insana nefes aldıran... Çin Seddi gibi Manisa'yı doğudan başlayıp, güneyden batıya...
2008 Yılında Kasım ayı güneşli serin bir gündü. Karşıyaka'da lisenin hemen arkasındaki sokakta 4. katta oturuyorduk. Daha önce de yazdığım gibi, okulun bahçesi yukarıdan sanki bizim bahçemiz gibi görünüyordu. O gün Manisa'ya...
Celal Beyin hüzünlü hatırası... "Ordu mensubu olduğum için aşırı otoriter, acımasız kuralları olan biriydim. Benim dünyamda zayıflığa yer yoktu, emirlerime karşı gelinemezdi... Ne evde ne de görev yaptığım yerlerde en ufak bir...
Hepimizin çocukluğunda bakkal alış verişi vardır. Köylü bakkala giderken komşumuz Mehmet amca yemek sodasıyla tütün aldırırdı. Cep yemek sodasını midesi için kullanıyordu. Tütünü ise tabakasına yerleştirip, ince sigara kağıdına...
7 Mayıs 2020 günü Çaybaşı'ndan geçip Tarzan Çeşmesine geldik. Yahudi'nin yerinden Manisa'nın panoromik manzarası muhteşemdi. Hava kapalı olmasına rağmen, bulunduğumuz yerin doğal güzelliği içimi huzurla dolduruyordu. Güneyde...
1977 yılıydı... Bir grup Roman vatandaşı yakından tanıma imkânı buldum. Şen şakrak, gün bulup gün yaşayan o insanların farklı özelliklerini o zaman öğrendim. Malta'da oturan iki kadın Roman vatandaş aralarında konuşuyorlardı....
İki günlük sokağa çıkma yasağıyla birlikte halk sokağa döküldü. Bu belirsizliğin biran önce bitmesi dileğiyle... Bayındırlık Mahallesi, yani Tabane anılarına devam... Biz üç "S" çok iyi arkadaştık... "S" lerden...
Hayatın içinden bir hatıra... Yıllar önce bir düğünde, damadın babasının hali ilgimi çekmişti... Adamın gözleri dolu dolu dokunsan ağlayacak gibi, hüzünlü ve heyecanlı bir hali vardı... Hikayesini öğrenince ben de çok şaşırmıştım......
Uzun zamandır görmediğim, çocukluğundan beri tanıdığım, ancak son gördüğümde kendisinde inanılmaz bir kişilik gelişmesi farkettiğim hanımın müthiş değişim hikayesi... Emel, çocukluğundan beri doyumsuz, hırçın, hoş görüsüz,...
90'lı yıllarda yaşanmış güzel bir anı... "Sekiz yaşındaydım. O güne kadar doğum günüm hic kutlanmamış, bana bir doğum günü pastası hiç alınmamıştı... O gün annemle yürüyerek, hastaneden eve geliyorduk. Annem yolumuzun...
Nisan ayında genç bir hanım bana ulaşarak dedesinin hatırasını paylaştı. Dedesinin ağır hasta olduğunu, artık ümit kalmadığı için eve gideceklerini, mümkünse görüşmek istediklerini söyledi. O günlerde epey yoğundum ancak hanım o...
Dinleyince çok etkilendiğim, anlatanın da gizemini çözemediği bir olay... "Çocukluğumdan beri dağlar hep ilgimi çekmiştir. Dağlarda beni çeken, merak uyandıran, sebebini bilmediğim bir şeyler vardı. Annemle babam öğretmen olduğu için...
1974 yılında Manisa'da kısa bir süre banka memurluğu yapan bir kişinin hatırası... "On yıllık başarılı bir memurdum. Ancak bir dalgınlık sonucu, bir mudiye yanlışlıkla bir sıfır ekleyip fazla para ödenmesine sebep olmam benim için...
Hani bazen geçmişe dayanılmaz özlem duyar, eski dostları, eski mahalleyi, eski evinizi görmek istersiniz ya... O doyumsuz hatıraların yaşandığı yerlerin havasını içinize çekip, doya doya ağlamak istersiniz ya... İşte o hasret anılarından...
Bir çoğumuzun hayatında unutulmaz izler bırakan pamuk tarlaları, Manisa pamuğu artık tarihe mi gömüldü? Baharla başlayan koşuşturma kış bastırıncaya kadar devam ederdi. Tarlaya ekilen çekirdekler fideye dönünce seyreltme birinci, ikinci,...
Bu yıl kurban bayramında KKTC Magosa'daydık. Bayram sabahı erkenden kurbanı aldığımız çiftliğe gittik. Son yıllarda İzmir, Manisa ve genel olarak da Türkiye'de hayvan kesim yerlerinde kurbanlıkların nasıl acı çektiğini görüyor,...
Eskiden herkes daha erken uyanırdı. Manisa esnafı için hayat gün doğarken başlamış olurdu. Besmeleyle, bereketli bir gün olması dileğiyle, açılan çoğu küçük dükkanlar, gün boyu şehrin ticari hayatına canlılık katan, alış -veriş...
Yaşı elli civarında olanlar Manisa'nın Elif'ini mutlaka bilirler. Sırtında torbasıyla, kapı kapı, sokak sokak bütün Manisa'yı dolaşan… Zaman zaman çocukların, büyüklerin kötü davranışlarına maruz kalan, gariban,...
Önce bu fotoğraf için Atilla Beğendik Bey'e çok teşekkür ediyorum. Bu fotografla birlikte kıyıda köşede unutulmuş binlerce hatıra canlandı... Manisa'da bahar, daha gün ışımadan bir at arabası sesi, tekerleğin takip...
Mayıs ayının başıydı. Öğle vakti yakınımızdaki markete giderken on yaşlarında bir çocuğun çöp konteynerini karıştırdığı gördüm. Kağıt, hurda, cam, plastik gibi şeyleri kendisinden iki kat büyük balya olan iptidai arabasına koyuyordu.....
Manisa'yı, muhteşem Spil Dağı'nın vakur duruşunu, bedeninde sakladığı serinliği özledim. Birbirinden güzel, tarihi camilerinden semaya yükselen ezan seslerini özledim. İnsanı canından bezdiren o trafiği bile arar oldum... ...
70'li yıllardı... Ramazan bayramına üç gün vardı... Mahmut günlerdir doğru düzgün bir iş bulamamış, yine bu sabah erkenden amele pazarına gelmişti. Kış olduğu için, bağ-bahçe işleri pek yoktu, hava çoğunlukla yağmurlu...
1930'lu yıllarda Türkiye'yle birlikte Manisa'nın da yeni yeni gelişmeye, savaşın yaralarını sarmaya başladığı yokluk yıllarında yaşanmış bir anı... Küçük çocuk çok heyecanlı, çok sevinçliydi. Bugün dokuz yıllık...
1990'lı yıllarda Manisa Spor Akademi'sinde okuyan öğrencilerden birinin anısı… "Üç kız arkadaş Borsa Caddesi'nde bir dairede birlikte kalıyorduk. Okula yürüyerek gidip geldiğimiz için yol parası ödemiyorduk. Dairenin sahibi...
