Henüz otuzlu yaşlarında şiddetli geçimsizlik nedeniyle eşinden boşanmak zorunda kalmıştı Göçmen Kızı. İki çocuğuyla koca dünyada bir başına hayatın zorluklarına karşı mücadele etmek zorundaydı.
En büyük dileği kimseye muhtaç olmadan çocuklarını en iyi şekilde yetiştirmekti. Çalışıyordu; aylık alıncaya kadar idare etmesi gerekiyordu.
Mevsim kış, elde avuçta bir şey yok... Hava soğuk mu soğuk, titreyen çocuklar ve çaresiz genç bir kadın. Göçmen Kızı içi parçalanarak çocuklarına baktı, bir şeyler yapmalıydı. Çocuklarını battaniyeyle sardı, sokağa çıktı.
Sulu sepken, karlı yağışlı hava soğuğu iki kat artıyordu. Göçmen Kızı çöp bidonlarının yanına gitti. Hızlı hızlı çöpleri karıştırıp bulduğu eski ayakkabıları aldı. Çöpten aldığı ayakkabı ve naylonları sobaya doldurdu. Evdeki ekmek tahtasını da kırıp sobayı yaktı. Ancak sobadaki ayakkabı ve naylonlar ıslak olduğu için ev bir anda is ve pis kokuyla doldu.
Göçmen Kızı gözyaşları içinde evi havalandırdı. Soba yanmamıştı, çocuklar titriyordu. Evde yiyecek bir şey de yoktu. Oturduğu evin yanında market vardı. Bir an gidip marketten borç bir ekmek almayı düşündü. Nasıl olsa ertesi gün maaş alacaktı. Tam markete gidecekken vazgeçti. Market sahibinin pis bakışlarını hatırladı. Gelip geçerken, kendisine ne kadar art niyetli baktığını hissediyordu. Kadınlar bu konuda asla yanılmazdı…
Göçmen Kızı çocuklarını aç karnına uyuttu. Kendisi de açtı ama önemli olan çocuklarıydı.
Göçmen Kızının hayatı bu sıkıntılar, acılar ve gözyaşları içinde geçti. Kimse Göçmen Kızının neler çektiğini bilmedi.
Şükür, çocuklarını elinden geldiğince iyi yetiştirdi. Bu zor süreçte en büyük dayanağı manevi gücü, Allah'a olan inancıydı. En sıkıntılı anında, "Allah'ım halimi bilensin, yardım edecek olan yalnız sensin. Senin gücün her şeye yeter" diye Allah'a yalvarıyor, Allah'a sığınıyordu...
Yıllar geldi geçti ancak yaşadığı acılar yüreğini deldi geçti...
Sonra...
Sonra ne mi oldu? Hayatını çocuklarına adayan, fedakâr Göçmen Kızı, çocuklarının vefasızlığıyla ödüllendirildi...
Şimdilik inançlı, metanetli, sabırlı bir şekilde hayatını sürdürüyor...
Er-geç çocukları annelerinin değerini anlayacak, bu sıkıntılı günler de geçecek...
Yaşadığı sıkıntıları benimle paylaşan güzel yürekli, güzel Göçmen Kızı; Üzülme be!.. İnan Allah'ın izniyle, her şey güzel olacak...