Uzun bir aradan sonra yeniden İzmir yolunu tuttum.
1 yıldır Öğrenci İşleri raflarında bekleyen diplomamı almak bugüne nasip oldu.
Lisans eğitimimin son 2 yılında neredeyse her gün gidip geldiğim 'yolculuk serüvenini' yeniden yad etmiş oldum.
Önceki yolculuklarda olduğu gibi kitap okumak, müzik dinlemek yerine sağa sola bakınmayı tercih ettim.
Bu kez vaktimi, bulutların arasında beliren güneşe, yüz ekşiten bulutlara ve kol kola dizilen ağaçları ayırdım.
Çok geçmeden Anemon Otel önünden Sabuncubeli Tüneli'ne 8 dakika sonra giriş yaptık.
Yolcular sessizce pür dikkat yeni açılan tüneli seyretmeye başladı.
Ben de ilk defa tünel görmüş gibi cebimden çıkardığım akıllı telefonla biraz da gazetecilik refleksiyle fotoğraf çekmeye koyuldum.
Bir şeridi yarı kapalı olan tüneli, tamı tamına 4 dakikada geçtik.
Tünel çıkışından Bornova girişine ulaşmamız da 9 dakika sürdü.
Toplamda Manisa'dan İzmir'e varmamız 21 dakikamızı aldı.
Tabii bu hesap Manisa Seyehat yolculuğu için geçerli; özel aracınızla İzmir'e 15-17 dakikada ulaşmanız mümkündür.
Açıkça belirtmeliyim ki, böyle bir geçide tanıklık ettiğimiz için çok şanslıyız.
Belki bizden sonraki kuşaklar seyahat konusunda daha şanslı olacaklar fakat benim gibi o Sabuncubeli zikzağından senelerce tehlikeli geçiş yapanlar için gerçekten heyecan verici bir yenilik.
Evet, belki seyahat süresinde pek bir değişlik olmadı ama güvenilir bir seyahat sağladığı takdire şayan, yadsınamaz bir gerçek.
 
SABUNCUBELİ HATIRASI
Hiç unutmuyorum, 2 sene önce İzmir yolunda ilerleyen araçların ardı sıra kayarak birbirlerine çarptığını görünce Sabuncubeli'nin hemen altındaki virajdan dönüp İzmir'e Menemen yolu üzerinden geçmek zorunda kalmıştık.
O gün birçok yolcu işine gücüne geç kalmış, ben de giremediğim iki final sınavının bütünleme sınavlarına girmek zorunda kalmıştım.
Artık Sabuncubeli denince aklıma, karlı bir kış gününde, kayganlaşan yolda 'kaza ihtimaline karşı' geri dönmek zorunda kaldığım o kötü anı gelmeyecek!
 
EVLİYA ÇELEBİ YAŞASAYDI...
Ciddi anlamda ilk düzenlemelerin Adnan Menderes döneminde yapıldığı Sabuncubeli rampası bugün yerini modern bir tünele bıraktı.
Ölümlü geçidi büyük projeyle güvenli geçit halini aldı.
Evliya Çelebi bugün yaşasaydı, belki de Sabuncubeli'nde geçtikten sonra seyyahat defterine 'Korkunç Sabuncubeli' yazmak yerine 'Kolay Sabuncubeli' yazacaktı...
 
SONUÇ
'Yansız haberciliği' temel alan bir gazeteci kardeşiniz olarak, tünel yapım sürecinde halkın karşılaşacağı ne gibi sorunlar varsa dile getirmeye çalıştık.
Eleştirilere cevaben; hiçbir kurum ve siyasi grubun çıkarını, halkın çıkarından üstün görmediğimizi de ayrıca belirtmek istiyorum.
Kim iyi bir iş yaptıysa onu dinledik, kim de kötü bir iş yaptıysa onu söyledik...
Son söz; İki şehir arası ulaşımı bu derece kolaylaştıran çalışmada emeği geçen başta işçi kardeşlerimiz olmak üzere projede emek sarf eden herkese teşekkürü bir borç biliyorum...
 
Dikkatle bakınca yüküm hafifledi; kendi kendime, 'Söyle, içindekileri dök' dedim*
 
* Kutadgu Bilig/ VIII Kitap Sahibi Kendi Özrünü Söyler/195