Serpil Dede, “Hemşirelik mesleğimin ve otizmin benim hayatıma kattığı maddi ve manevi tükenişliğimden dolayı tedavi süreci için buradayım.  Özellikle ağır engeli bulunan, ağır engelli tanısı ve sürekli bakıma ihtiyacı bulunan çocuklara sahip annelerin 20 yılını tamamladıklarında yaşları beklenilmeksizin yani emekli olunması konusunda bir çağrıda bulunmak istiyorum Sayın Cumhurbaşkanımızdan. Çünkü artık tükeniyoruz. Yüzde 90’ı parçalanmış bu ailelerde sağlık problemleri hem çocuklarımızda hem bizde çok ciddi sorunlar oluşturmaya başladı. Sağlık sektörünün veya diğer sektörlerin ekstra yükleriyle artık bunu taşıyamaz hale geldik. Ve boyunlarımız muzdarip olmaya başladı. Bir an önce bu konuda bir çalışma yapılıp bu annelerin ağır bakım gerektiren ağır engelli çocukların annesinin emeklilik konusunda çalışma yapılmasını gerek sendikalardan, yöneticilerden ve siyasi partilerden talep ediyorum. Sayın Cumhurbaşkanımızın da bizi duyup çağrımızı yerine getirmesini istiyorum” dedi. 

Ağır engelli çocuklara sahip annelerin hayatları boyunca bakım vermek zorunda oldukları çocuklarının bulunduğunu vurgulayan Dede, “18 yaşından büyük bu çocuklar için herhangi yapılmış bir tesis yok. Benim şuanda çocuğumun 18 yaşından sonra nereye bırakıp da işe gireceğim gibi bir kaygım var. Benim çocuğumla beraber işe gelmem mümkün değil. Bu ruh ve fizikle de zaten kimseye bir faydamın olması mümkün değil. O yüzden de bunun bir an önce düşünülerek bizlerin mağduriyetleri giderilerek erken emeklilik konusunda çalışma yapılmasını talep ediyorum. Bir de hemşirelik mesleğinde 3600 ek göstergenin bir an önce onlara verilmesini istiyorum. Yani biz değer meslek gruplarından daha çok tükeniyoruz. Şuan benim omurgamın yüzde 80’i problemli. Ve ben çocuğuma bakamayacak durumdayım. Bu konuda muzdarip olan birçok anneyi de tanıyorum. Bu sadece benim değil, 3 milyona yakın ağır engelli otizmli çocukların annelerin de bir çığlığı. Çocuklarımızın yükü artı mesleki yükümüz artık taşıyamıyoruz. Ve tükeniyoruz” diye konuştu. 

Serpil Dede sözlerini şöyle sürdürdü: “Geçmiş olsun ziyaretime gelen Manisa Sağlık İl Müdürü Dr. Necip Yemenici’ye,  otizmli ilgili bir birim açılması konusunda destek verecek olmasından dolayı teşekkür ediyorum. Şehir Hastanesi Başhekimi Serkan Saka ve yöneticilerine, doktorum Yasemin Çınar’a da desteklerimden dolayı teşekkür ediyorum. Boyun fıtığı, omuz kas yırtığı rahatsızlığından dolayı tedavi görüyorum. Tabi bunda oğlumun da ağır engelli olmasının da nedenleri var yani. Tabi ben mesleğimin çok büyük bir bölümünü yoğun bakımlarda, ameliyathanelerde, acil servislerde geçirdim. Bununla beraber bu hale geldiğimde ben 21 yılını çalışıyorum artık tükenmiş durumdayım. Çocuğumun okulunun bitmesine 2 yıl kaldı. Şimdiden onun stresini, kaygısını yaşıyorum. Bunu bırakıp nasıl işe gideceğim. Ne yapacağım. Burada çok büyük bir sorun var hepimiz için. Biz normalde onları hastanelere sağlık muayeneleri için de getiremiyoruz. Kaldı ki bir bakım evi, bir rehabilitasyon merkezimizde yok. Çok muzdarip olduğumuz bir alan. Tükendik artık bittik. Lakin boynumdaki yük ağır kaldıramıyor, evladıma kalsın son gücüm istiyorum.  Ben emekliliğimi gezip tozmak, yan yatmak için değil, oğluma bakmak için istiyorum.”

Editör: TE Bilişim