Sırtında torbası, pejmürde kıyafet, başında örtüsü, boğuk sesi, sefil görüntüsüyle bir Elif vardı Manisa'da.
Yediden yetmişe herkesin tanıdığı ama hakkında çok kişinin bir şey bilmediği bir garip Elif vardı…
Sabahtan akşama kadar şehri sokak sokak dolaşarak ekmek toplayan, kimin nesidir bilinmeyen, hayata tutunamamış, kaderin sillesini yemiş zavallı bir Elif vardı.
Kimileri onun Malatyalı zengin bir ailenin kaçırılan kızı olduğunu söylüyordu. Kimileri de aslında zengin bir paşanın kızıymış diyorlardı.
Bunlar sadece söylentiydi. Gerçekse Elif'in perişanlığı, garibanlığı, sefilliğiydi...
Bugün Elif'i düşününce onun aslında zihinsel engelli, sahip çıkılmamış, ezilmiş, hor görülmüş, korunmaya muhtaç biri olduğunu anlıyorum...
80 li yıllara kadar görüyordum. Sonra ne oldu, nasıl öldü ya da ne zaman öldü bilmiyorum...
Tek aklıma gelen keşke o zamanlar o kadına sahip çıkılsa, öyle perişan olmasaydı…
Saflığı, sefilliği, garibanlığı, ezilmişliği ve itilmişliğiyle çileli bir Elif vardı...
Serpil Kaya Ceran
Site Yazarı
- "GÜNEŞİN ALASI ÇOK" 09.03.2024
- ORADAYKEN MANİSA’NIN EN ÇOK ÇAYINI ÖZLEDİM 04.02.2024
- KERPİÇ KERPİÇ ÜSTÜNE... 23.01.2024
- KOMŞULUK 06.01.2024
- MANİSA'DA BİR MELEK... 02.01.2024
- ZİÇEV GÖNÜLLÜLERİYLE 2O23 E VEDA 30.12.2023
- ZİÇEV SEVGİ GRUBU 28.11.2023
- NASIL BİR BASKAN? 24.11.2023
- Mesele ZİÇEV olunca o masum çocukla annesini hatırlıyorum 08.11.2023
- TABANE GÜNLERİ 11.09.2023
Bu içeriğe tepkiniz
Yorumlar (1)